Co to jest French Indian War

     French Indian War, anglo-amerykańskie określenie ostatniego rozstrzygającego konfliktu o dominację w Ameryce Północnej z lat 1754-1763, francuskie określenie na ten konflikt to Guerre de la Conquete, czyli Wojna Podboju. W polskich opracowaniach nazwa tego konfliktu tłumaczona jest  jako Wojna z Francuzami i Indianami, jednakże wydaje się, że prawidłowym byłoby określenie wszystkich stron konfliktu i używanie nazwy Wojna Brytyjczyków z Francuzami i Indianami. Tym bardziej, że w konflikcie brały udział trzy strony, choć Indianie z Francuzami mieli wspólny interes, wygnać Brytyjczyków ze swoich ziem. 
     W efekcie wojny o sukcesję austryjacką (1740 – 1748), prowadzonej na kontynencie europejskim (w koloniach amerykańskich toczyła się wtedy Wojna Króla Jerzego 1744-1748), skutkującej ostatecznie podpisaniem Traktatu w Akwizgranie, Wielka Brytania oraz Francja nadal  kontynuowały konflikt o granice swych ziem kolonialnych w Ameryce Północnej,  czego przykładem jest Wojna Ojca Le Loutre z lat 1749 -1755 prowadzona w Akadii i Nowej Szkocji.  

     Główna scena French Indian War leżała w dolinie rzeki Ohio (Francuzi nazywali ją Belle-Riviere). Były to szerokie na 500 - 700 km lesiste ziemie, tereny łowieckie Indian i nielicznych traperów. Do tych "ziem niczyich" rościli sobie prawo zarówno Anglicy jak i Francuzi. Jednak prawdziwym właścicielem tej ziemi była Liga Sześciu Narodów (popularnie nazywani Irokezami). 

     W układzie sił, niekorzystnie dla Nowej Francji wypadał bilans zamieszkującej jej ziemie ludności. W roku 1754 dzisiejszą Kanadę zamieszkiwało 55 tys. francuskich osadników oraz ok. 25 tys. w Akadii i Luizjanie, podczas gdy kolonie angielskie liczyły  ok. 1-1,5 miliona  białych mieszkańców i ok. 300 tys. czarnoskórych niewolników.

     Wybuchające na północy granic trzynastu kolonii brytyjskich zbrojne potyczki w roku 1754, zmobilizowały zarówno Francję jak i Wielką Brytanię do poszukiwań sojuszników na kontynencie europejskim. W Europie dość szybko doszło do utworzenia się dwóch przeciwnych sobie obozów politycznych. Stronnikami interesów Francji pozostały: Austria oraz Rosja zaś sprzymierzeńcem Wielkiej Brytanii okazały się Prusy. W takim układzie sił wybuch wojny był tylko kwestią czasu. W  roku 1756 ilość lokalnych zbrojnych potyczek na kolonialnym pograniczu dramatycznie wzrosła, co w konsekwencji przyniosło wybuch regularnej wojny w Ameryce Północnej, której skutki szybko przeniosły się do Europy i 17 maja 1756 r. formalnie ogłoszono wybuch wojny. Mimo, że wojna na kontynencie amerykańskim postrzegana jest tylko jako część dużej, światowej kampanii wojennej znanej w historii jako Wojna Siedmioletnia, to właśnie Wojna Brytyjczyków z Francuzami i Indianami stała się zapalnikiem działań zbrojnych w Europie. 
     Zmagania wojenne, w okresie Wojny Brytyjczyków z Francuzami i Indianami,  prowadzono w lasach, na otwartych równinach i fortach amerykańskiego pogranicza. W początkowym okresie wojny armia francuska, wspomagana oddziałami sprzymierzonych Indian oraz siłami kolonistów, odnosiła znaczące sukcesy, wykorzystując w praktyce wiedzę o technikach walki w lesie. Z upływem czasu los jednak przestawał jej sprzyjać, zaś armia brytyjska, doświadczając początkowo licznych porażek, zaczęła korzystać ze wsparcia swoich kolonistów oraz sprzymierzonych plemion indiańskich. W rezultacie zreformowano sposoby szkolenia armii brytyjskiej w Ameryce, co w konsekwencji pozwoliło skutecznie odpierać siły francuskie zarówno podczas potyczek w lasach jak i podczas dużych bitew np. o Louisbourg czy Quebec. Z biegiem czasu Wielka Brytania zaczęła jawić się jako nowa dominująca siła na wschodnich wybrzeżach Ameryki Północnej. 

     Wybuch wojny na kontynencie amerykańskim, wraz z eskalacją przemocy w Europie, bynajmniej nie zwiastował szybkiego zażegnania konfliktu w regionie pogranicza kolonii brytyjskich i francuskich. Na rozstrzygnięcie dyplomatyczne należało jednak czekać do 1763 r., kiedy to Pokój Paryski zdecydował, że wszystkie kolonie francuskie w Ameryce Północnej, oprócz Luizjany, mają przypaść Wielkiej Brytanii. Zakończyło to francuską dominacje i rozpoczęło krótkotrwałą erę brytyjskiej hegemonii w Ameryce Północnej, czemu kres położyć miała wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych. 

Żródło :

- wikipedia 
- Daniel Marston - The French  Indian War 1754-1760