Rekonstrukcja a zdrowy rozsądek

  Przepaska biodrowa (ang.  breechcloth) podstawowe odzienie dla  Indian, to prostokątny kawałek skóry lub materiału noszony między nogami (jak pielucha) i wsunięty za pas tak, że klapy osłaniające opadają z przodu i tyłu. Również kobiety i młode dziewczyny mogły nosić przepaski biodrowe pod spódnicami.

 

Uwagi dotyczące granic autentyczności

   

     Zachowane przyklady w kolekcjach i rysunkach z epoki wskazują, że osiemnastowieczna przepaska biodrowa Indian leśnych była stosunkowo wąska - ok. 13 - 18 cm szerokości - oraz krótka, niekiedy klapy osłaniające w znikomym stopniu opadały poniżej pasa na którym były zawieszone. Jednakże rekonstruktor żyje i odtwarza w czasach post-wiktorianskich. Jeśli jednak  rekonstruktor zdecydowałby się  na noszenie prawdziwie autentycznej przepaski biodrowej mogłby narazić się na nieprzyjemności ze strony sponsorów imprezy, widzów, kościoła i lokalnych organów porządkowych.

      Osoba mająca w pasie 91 cm lub mniej powinna nosić przepaskę biodrową o szerokości ok. 30 - 33 cm aby uniknąć posądzenia o obnażanie się w miejscach publicznych i obrazę moralności. Tęższy rekonstruktor powinien odpowiednio poroporcjonalnie poszerzyć swoją przepaskę. Również klapy osłaniające, zarówno przednia jak i tylna, powinna opadać ok. 3 cm poniżej krocza.
     Natomiast poły koszuli powinny być co najmniej tak dlugie jak klapy osłaniające przepaski. Koszula powinna zatem sięgać górnej części legginów bądż nieznacznie na nie nachodzić.

tłum. John Doe

żródło :

Mary Johnson,Judy Forbes, Kathy Delaney - Historic Colonial French Dress