Hunting Frock

     Pierwsze wzmianki o hunting frocku pochodzą z połowy XVIII w. Hunting frock przetrwał w zbliżonej formie przez 100 lat i cieszył się ogromną popularnością na Wschodzie w latach 1750-1800.

     W okresie Wojny o Niepodległość Stanów Zjednoczonych (1775 - 1783) Daniel Morgan uformował Kontynentalny Korpus Strzelecki, zwany popularnie Strzelcami Morgana, których umundurowanie to właśnie hunting frock. Po zakończeniu wojny w obrocie handlowym pojawiły się, wykonane z  lnu, hunting frocki, które przy różnych okazjach trafiały jako podarki także i w ręce Indian. Wygląd takiego płaszcza uwiecznili na swych obrazach ówcześni  XIX w. malarze.

     Płaszcz noszono jako element odzieży wierzchniej oczywiście, zwykle dodatkowo zdobiony był srebrnymi broszami, tkanymi na palcach sashami i przewieszoną przez ramię torbą typu bandolier. Hunting frock wykonywano w kilku odmianach co do stylu i koloru. Najpowszechniejszymi kolorami płaszcza myśliwskiego były: niebieski, brązowy, biały oraz beżowy wraz z czerwonymi  lub innymi pionowymi kontrastowymi paskami materiału. Hunting frocki „wyposażano” w co najmniej jedną pelerynę z frędzlami.

      Wiele wskazuje na to że krój płaszcza myśliwskiego wyposażonego w pelerynę miał bezpośredni wpływ na styl koszul noszonych przez indiańskie kobiety w drugiej połowie XVIII w. oraz w pierwszej połowie XIX w.  Duża peleryna hunting frocka często była „kopiowana” i doszywana do koszul noszonych przez kobiety zamieszkujące  od Quebec’u po Wisconsin .

      

•  Widok przodu

• Widok tyłu

• Peleryna z tyłu

• Peleryna z przodu

• Szczegół rękawa

 

 Więcej w fotoprzewodniku  : Jak zrobić hunting frocka