Począwszy od XVII w. rozpoczęto organizowanie oddziałów milicji w koloniach. istniały one na terenie Antyli francuskich jak i we francuskiej części Kanady, gdzie ich organizację wzoruje się na tej z macierzystej metropolii.
Pierwsze oddziały milicji, na której barki spadł obowiązek ochrony kolonistów przed Indianami, zorganizował w 1672 r. gubernator Kanady Frontenac. Każdy mężczyzna zdolny do noszenia broni w wieku pomiędzy 15 a 60 rokiem życia zobowiązany był do służby wojskowej. Podczas Wojny Brytyjczyków z Francuzami i Indianami (FIW) do służby zdatnych było ok. 15 tys. ludzi lecz czynnie zaangażowanych w działania wojenne było jedynie 1 100 mężczyzn. Kolejnych zaś 3 - 4 tys. wykorzystano do organizacji zaopatrzenia i transportu dla walczących wojsk.
Milicja nie otrzymywała żołdu, byli jednak wyposażeni w broń i ekwipunek z magazynów rządowych. Po demobilizacji mieli prawo do zakupienia muszkietu po symbolicznej cenie, co było istotnym czynnikiem przyciągającym ludzi do służby wojskowej.
Milicja nie przedstawiała większej wartości bojowej w czasie regularnych bitew, wykazując brak dostatecznej dyscypliny i wrażliwość na zorganizowany ogień wojsk brytyjskich, zazwyczaj uciekali po pierwszej salwie. Dlatego by podnieść morale i dyscyplinę w oddziałach milicji niejednokrotnie typowano oficerów Compagnies Franches da la Marine do organizacji i dowodzenia oddziałami milicji, prowadzącymi regularne walki na pograniczu Nowej Anglii, wespół ze swymi nieprzewidywalnymi indiańskimi sprzymierzeńcami. Milicja świetnie natomiast sprawdzała się w wojnie podjazdowej i działaniach zwiadowczych.
Milicja kanadyjska nie posiadała jednakowego umundurowania, nosili własne ubrania będące mieszaniną francuskich ubiorów cywilnych, myśliwskich i strojów indiańskich. Dopiero w 1759 r. zostały uformowane w Nowej Francji trzy regionalne brygady milicji. To co różniło owe brygady w ekwipunku to wyłącznie kolor czapki, tzw. tuque (typ szlafmycy) i był to jedyny element ich oficjalnego umundurowania.
Kolor biały nosiła brygada z Trois Riviers
Kolor niebieski - brygada z Montrealu
Kolor czerwony - brygada z Quebec
Nowsze badania wskazuja iż nie jest to prawdziwy pogląd. Francis Back w artykule z 2000 r. „Le bonnet blue des patriotes”
zamieszczonym w czasopiśmie historycznym Cap-aux-Diamants tak
pisze : „jedną z uporczywych legend jest to iż milicja Nowej
Francji nosiła czerwone, niebieskie lub białe czapki, zależnie od
tego z którego dystryktu pochodziła. Ten mit pochodzi z Les
Cours d’histoire du Canada księdza
Jeana-Baptiste-Antoine Ferlanda, opublikowanych w 1865 r. Możemy
tam przeczytać, że czapki ludzi ze wsi z dystryktu
Montreal były niebieskie, podczas gdy w Quebecu były czerwone i
białe z dystrykty Trois-Rivières.
Analiza
francuskich archiwów potwierdza jednak iż czerwone czapki były
najczęściej noszone przez milicję, niezależnie od tego z jakiego
dystryktu pochodzili. Pojawienie się niebieskich czapek jest
fenomenem XIX w, a białe czapki z Trois-Rivières
są wymysłem księdza Farlanda
Jeśli chodzi o kolonie brytyjskie w Ameryce Północnej to pierwsza milicja powstaje w Wirginii w 1611 r. a w 1755 r. w rejestrach milicji amerykańskiej figuruje 500 tys. osób
żródła :
Człowiek oświecenia pod red. Michaela Vovelle'a
www.militaryheritage.com/c.franch.html
Ted Spring - Sketchbook 56 vol. II
.jpg)
