Poniższy tekst jest tylko przypomnieniem, że nie zawsze rangersi chadzali w pełni umundurowani. My jednak jako rekoni skupiamy się na tym by mieć full wypas mundur, co nie jest niczym złym oczywiście. Ale Ci, którzy zaczynaja przygodę z rekonstrukcją rangersów są trochę przerażeni ilością rzeczy które "trzeba mieć", nie wspomne tutaj o kosztach. Dla nich więc głównie jest ten tekst by mogli od czegoś zacząć.
* * *
Rangersi Rogersa w 1756 r. otrzymywali „dobry płaszcz myśliwski, kamizelkę, bryczesy, koszulę, legginy, buty i tomahawk, które dostarczano każdemu rekrutowi w Albany. Karabin skałkowy i koc otrzymywali z magazynów w Bostonie. Karabin miał być zwrócony po zakończeniu służby.”
W 1757 r. każdy rangers otrzymywał natomiast 10 dolarów na „znalezienie dla siebie broni, odzieży i koca.” Chociaż każdy rekrut był opłacany to jednak sam musiał sobie zapewnić muszkiet, ładownicę, róg prochowy, tomahawk, koc oraz ubranie.
Kapitan Knox tak opisuje widzianych przez siebie rangersów Rogersa w Halifaxie : „mieli niejednolite umundurowanie, nosili tylko swoje krótkie kurki, uzbrojeni byli w karabiny skałkowe, tomahawk, nóż, pod prawym ramieniem nosili zawieszony na pasku róg prochowy, przy pasie nosili skórzane torby na kule.”
W 1758 r. rangersi Rogersa „zapewniali sobie sami dobre ciepłe ubranie, którym musiał być mundur odpowiedni dla każdej kompani oraz ciepły koc. Indiańska kompania rangersów Rogersa musiała posiadać ubiór z poszanowaniem indiańskiego stylu’”
Pierwszym mundurem rangersów Rogersa była zielona, krótka kurtka, zielona kamizelka, bryczesy oraz beret. W 1758 r. John Macomb opisał mundur RR jako „niskiej jakości zielone ubranie.”
Muszkietem jaki otrzymywali rangersi z magazynów królewskich to był Brown Bess. Na Wyspie Rogersa odnaleziono taki muszkiet z obcięta lufą o ok. 20 cm. Natomiast by zlikwidować efekt odbicia promieni słońca od metalowych części muszkietu, malowano je na brąz, czarno lub niebieski. Wiadomo iż rangersi korzystali z tej brown Bess ale zachęcano ich do korzystania z ich własnej broni prywatnej, zwykle poręczniejszej i lżejszej od tej z wojskowego przydziału. Gubernator New Hampshire Benning Wenworth przekonywał by rekruci „zbroili się samodzielnie, jako że armia królewska dysponuje ciężką i nieporęczną bronią.”
.jpg)
