Mohikanie (Mahican, Mohican), nie mylić z Mohegan z
Connecticut, to konfederacja pięciu niewielkich plemion z algonkińskiej rodziny
językowej, zamieszkujących oba brzegi rzeki Hudson (stan Nowy Jork) aż po jezioro Champlain. Ich
centralnym ośrodkiem była osada Schodac, dzisiejsze miasto Albany. Mohikanie sami siebie nazywali Muhhekunneu (Muh-he-ka-neew
lub muh-he-con-n-ok.) „Lud
wielkiej rzeki” lub „Lud znad wody”.
Pięć plemion tworzących
konfederację to Mohican, Mechkentowoon, Wawyachtonoc, Westenhuck, Wiekagjoc.
Z tych plemion tworzących konfederację jedynie Westenhuck zamieszkiwali
dolinę Housatonic. W XVII w. konfederacja liczyła ok. 3 tys.ludzi.
W 1609 r. Holendrzy rozpoczęli zakładanie osad nad rzeką
Hudson i doszło do spotkania Mohikanów z Henry Hudsonem. W 1660 r. w wyniku
starć z Mohawkami Mohikanie z doliny Housatonic zostali zmuszeni do migracji na
wschód. Westenhuck osiedlili się w okolicach póżniejszego miasta Stockbridge w
Massachusetts. Grupa tych Mohikanów została nazwana Indianami ze Stockbridge.
Miasto Stockbridge powstało w 1734 r. i leżało wśród
niewysokich gór, w dolinie rzeki Hausatonic Było to miasto indiańskie, w którym
kilkadziesiąt białych rodzin i cztery czarne mieszkały wśród kilkuset
Mohikanów, Wappingerów i Mohawków. Czasami dochodziło do mieszanych małżeństw. Indianie
ze Stockbridge zezwolili protestanckim misjonarzom na zamieszkanie między nimi,
założenie misji i w XVIII w. przyjęli chrześcijaństwo. Miasto leżało na głównej
ścieżce wojennej Indian biegnącej od Kanady na południe ku zachodniemu
Massachusetts. Zgromadzenie ustawodawcze kolonii powołało więc do życia
Stockbridge w 1736 r. jako miasto misyjne, które miało przyciągać Mohikanów i
Mohawków i uodpornić ich na francuskie wpływy katolików z Kanady oraz ich
indiańskich sojuszników. Miastem rządziła rada pochodząca z wybory złożona z
trzech Indian i dwóch białych obywateli. Rodziny Mohikanów zamieszkiwały
centrum miasteczka, w którym znajdowały się jego główne budowle : szkoła
misyjna i kościół.
Indianie Stockbridge stanęli po stronie Brytyjskiej w
wojnie Brytyjczyków z Francuzami i Indianami tworząc niezależne kompanie jak
również służąc w kompaniach rangersów.
W latach siedemdziesiątych XVIII w. kolonia
Massachusetts nie potrzebowała już na swej zachodniej granicy buforowego
miasteczka przeciwko Francuzom, ponieważ Francja straciła Kanadę na rzecz
korony brytyjskiej. Wraz z końcem French Indian War w miasteczku pojawili się
spekulanci ze wschodniego Massachusetts, którzy podstępnie kupowali od Indian
ziemię, często upijając ich przedtem alkoholem. Mohikanie stracili swoje
miejsca w radzie miejskiej.
W czasie rewolucji amerykańskiej Mohikanie opowiedzieli
się po stronie amerykańskich kolonistów. W 1775 r. zgromadzenie generalne
kolonii Massachusetts powierzyło pułkownikowi Johnowi Patersonowi zadanie
nakłonienia Indian ze Stockbridge do wstępowania do armii i milicji. Wśród
pierwszych ochotników milicji ze Stockbridge znalazło się trzydziestu czterech
wojowników z plemienia Mohikanów. Drugim dowódcą indiańskiego oddziału milicji,
dowodzonej przez kapitana milicji ze Stockbridge, Williama Goodricha, został
dwudziestoczteroletni członek plemienia Mohikanów Jehoiakim Metoxin. Pod koniec
1775 r. prawodawcy z Massachusetts uchwalili ustawę o milicji, w której
wykluczono wolnych Afroamerykanów, niewolników oraz Indian ze służby w milicji
i potwierdzili ten zakaz rok póżniej. Jednak konieczności natury wojskowej
usunęły te podziały rasowe i w 1777 r., wobec potrzeby sformowania
piętnastu regimentów dla Armii Kontynentalnej Washingtona, przygotowano nową
ustawę, która wyłączyła ze służby w milicji jedynie kwakrów.
Zgodnie z ustawa o milicji, każdy kto potrafił wyposażyć
się w karabin, bagnet, tomahawk, nóż, plecak, manierkę i amunicję otrzymywał
rekompensatę w wysokości dwudziestu funtów (ok. dwóch tysięcy dzisiejszych
dolarów). Żołnierze, którzy nie potrafili się sami wyposażyć otrzymywali
wypłatę piętnastu i pół funta.
Prawie połowa indiańskich wojowników ze Stockbridge zginęła podczas walk pod Lexington, Bunker Hill, White Plains, Barren Hill i innych miejscach. Walczyli też u boku Amerykanów w walkach wokół Nowego Jorku latem 1778 r., tracąc swych przywódców, brali też udział w bitwie pod Saratogą, byli też zwiadowcami w armii gen. Sullivana pustaszącej irokeskie wsie.
Chociaż
Mohikanie podczas rewolucji amerykańskiej
opowiedzieli się po stronie kolonistów amerykańskich, mimo to jednak
zostali przez nich wysiedleni najpierw w okolice New Stockbridge w stanie Nowy Jork, na terytorium Oneidów (w latach 80. XVIII w.), a następnie do Wisconsin (w latach 20. i 30. XIX w.).
Tam zamieszkali we wspólnym rezerwacie z Indianami Munsee (odłam Delawarów), z
czasem tworząc jedno plemię Stockbridge-Munsee. Dziś ich rezerwat (w hrabstwie
Shawano) nosi nazwę Stockbridge-Munsee Band of Mohican Indians.
Oprac. Hendrick
Żródło:
Leszek Michalik – Encyklopedia
plemion Indian Ameryki Północnej
Gary B. Nash i Graham Russel Gao
Hodges – Przyjaciele wolności
Bartosz Hlebowicz - Odnależć nasze prawdziwe ścieżki
.jpg)
