Kim był onontio?

ONONTIO

     Był to tytuł używany przez Indian regionu Wielkich Jezior odnoszący się do gubernatora Nowej Francji. Tytuł ten użyto po raz pierwszy w stosunku do Charlesa Huault de Montmagny, gubernatora w latach 1636-1648, który w duchu porozumienia rozpoczął tradycję współpracy z Indianami zdobywając wśród nich duży autorytet.

     W okresie późniejszym tytuł ten stosowano względem wszystkich kolejnych francuskich gubernatorów. Nazwa onontio pochodzi z  języka Indian Mohawk i oznacza "wielką górę", co z kolei jest tłumaczeniem nazwiska Montmagny (łac. mons magnus - wielka góra). Tytuł onontio używali Indianie zarówno z irokeskiej rodziny językowej jak i algonkińskiej. miał on jednak znaczenie "ojciec".

     Każdy Onontio stał na straży francusko-indiańskiego przymierza i z tej racji zobowiązany był do rozstrzygania potencjalnych kłótni mogących wybuchnąć pomiędzy stronami, dbał też o zaopatrzenie i był gwarantem utrzymania zawartego przymierza. Król Francji był nazywany Onontio Goa czyli Wielka Góra w znaczeniu największa góra na ziemi.

     Tytuł onontio wyszedł z użycia po 1763 r. wraz z podbojem Nowej Francji przez Brytyjczyków. Zwycięzcy nie chcieli używać tego tytułu bo nie było to w ich szeroko pojętym interesie. Znaczenie tego określenia "ojciec" nie pasowało do godności zdobywców Nowej Francji. W rezultacie takiej brytyjskiej polityki względem Indian znad Wielkich Jezior doszło do powstania Pontiaca. Powstanie, choć zakończone ostatecznie klęska militarną doprowadziło jednak do tego, że Brytyjczycy zrewidowali swoją postawę względem pozycji onontio i zaczęli wypełniać niektóre z wynikających z tej funkcji obowiązki. Nowo powstały sojusz, tym razem brytyjsko-indiański, zapewnił także stronie brytyjskiej niekwestionowane korzyści, pozwalające w późniejszych latach na zaciąganie w szeregi armii brytyjskiej indiańskich wojowników do walki ze Stanami Zjednoczonymi. Ale to inna historia...

Charlesa Huault de Montmagny

http://www2.ville.montreal.qc.ca/archives/portraits/fr/fiches/P1516.shtm

oprac. Janusz Cree

Żródła :

wikipedia

internet

Joseph Coulon de Villiers, sieur de Jumonville

Śmierć Pana de Jumonville w bitwie z wojskiem dowodzonym przez Jerzego Waszyngtona była jedną z zapalnych iskier, które przyczyniły się do wybuchu Wojny Brytyjczyków z Francuzami i Indianami, dlatego warto choć trochę poznać jego życiorys.

   Josepf Coulon de Villiers urodził się w Vercheres, Nowa Francja (w prowincji Quebecu) 8 września 1718 roku. Jego ojcem był Nicolas-Antoine Coulon de Villiers kapitan Companies Franches de la Marine a matką Angelique Jarret de Vercheres, był jednym z sześciu braci z których każdy był oficerem w wojskach kolonialnych.

     W wieku 15 lat rozpoczął służbę wojskową w Companies Franches de la Marine jako kadet. Stacjonował wraz z braćmi w Forcie La Baye w Baie-des Puants (Zatoka Śmierdzieli obecnie Green Bay - odnoga jeziora Michigan - w stanie Wisconsin), gdzie jego ojciec był komendantem. W 1733 r.podczas drugiej wojny z Lisami (Second Fox War 1728-1738) Saukowie sprzymierzyli się z Lisami i zaatakowali Francuzów w Forcie La Baye. Podczas tego ataku zginął ojciec Josepha i jeden z jego braci.

     W 1739 r. brał udział w nieudanej wyprawie gubernatora Luizjany Le Moyne de Bienville przeciwko  narodowi Chickasaw i otrzymał awans na chorążego (ensign). Od tego czasu jego kariera ustabilizowała się. 11 października 1745 r. w Montrealu ożenił się z Marie-Anne-Marguerite Soumande.

     Podczas Wojny o sukcesję austriacką (w Ameryce Wojna króla Jerzego) stacjonował na pograniczu akadyjskim a następnie brał udział w rajdach na wysunięte placówki brytyjskie w stanie Nowy Jork. Ledwo zakończył się konflikt w Europie w 1748 r. zaczęły się w Ameryce spory francusko-brytyjskie o dolinę rzeki Ohio. Handlarze brytyjscy penetrowali region Ohio a spekulanci ziemią z Wirginii rościli sobie prawa do doliny Ohio. Francja kwestionując te roszczenia wypędziła brytyjskich przedsiębiorców i handlarzy z Ohio i w 1753 r. zaczęła budowę łańcucha fortów na południe od jeziora Erie do rzeki Ohio. Wódz Indian Mingo Tanaghrisson (Tanacharison, przez Anglików zwany Half King) i inni indiańscy przywódcy tego regionu sprzeciwiali się budowie francuskich fortów na ich ziemi. Half King był przekonany, że przyjaźń z Brytyjczykami zapewni ochronę Indianom znad Ohio przed Francuzami. W odpowiedzi Francuzi zbudowali Fort Duquesne zyskując  w ten sposób wojskową kontrole nad regionem.

     Wiosna 1754 r. gubernator Wirginii wysłał Jerzego Waszyngtona do doliny Ohio z oddziałami milicji kolonialnej by domagać się uznania brytyjskich praw do Ohio. Komendant Fortu Duquesne Claude-Pierre Pecaudy de Contrecoeur miał wyraźny rozkaz unikania starć zbrojnych z Brytyjczykami ale miał bronic swojej pozycji przed ich atakami.Dowiedziawszy się o zbliżających oddziałach brytyjskich wysłał 23 maja 1754 r. Jumonville'a na zwiad by sprawdził czy w istocie Brytyjczycy najechali na francuskie terytorium. Rankiem 28 maja 1754 r. Jerzy Waszyngton wraz z 40 żołnierzami i niewielką liczbą wojowników Mingo, prowadzonych przez Tanacharisona, zaatakował francuski oddział pod dowództwem Josepha Coulon de Villiers de Jumonville. Bitwa trwała ok. 15 minut, w czasie której Jumonville został zabity, choć dokładne okoliczności jego śmierci s przedmiotem historycznych kontrowersji i dyskusji. 9 francuskich żołnierzy zginęło w walce, reszta ok. 20 dostała się do niewoli. Kanadyjczyk Monceau uciekł z pola bitwy i dotarł z wieścią do Fortu Duquesne. Ponieważ Francja i Anglia nie były wówczas w stanie wojny, zdarzenie miało międzynarodowe reperkusje.

 

 http://explorepahistory.com/hmarker.php?markerId=1-A-93

 Oprac. One Arrow

Źródła :

http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Coulon_de_Jumonville

Dictionary of Canadian Biography

Compagnies Franches de la Marine

 Placówki w dziczy w latach 1730-1760

Na terenach pogranicza takich jak dolina Ohio zarówno żołnierze jak i oficerowie nosili ubrania w stylu kanadyjskim, w skład których wchodziły : płaszcz z kapturem czyli kapota, nogawice w stylu indiańskim czyli leginy, przepaska biodrowa i mokasyny. Europejskie mundury były zachowywane na bardziej formalne okazje. Kapota była noszona w łagodniejszych okresach sezonu czyli późnym latem i jesienią. Bardzo wygodne, sięgające do połowy ud kapoty były noszone przez francuskich osadników z Nowej Francji jako zwykły, codzienny ubiór. Żołnierze prawdopodobnie do ich wykonania wykorzystywali materiał pozyskiwany ze starych, wyjściowych mundurów wojskowych, dlatego też dominującymi kolorami był niebieski lub szaro-biały. Kapoty nie miały z przodu guzików i zamiast tego zapinane były za pomocą pasa mundurowego lub tkanej szarfy (sash). Leginy czy też mitasses wykonane były w większości przypadków z wytrzymałego wełnianego materiału barwionego na różne kolory. Czapki polowe (bonnet de police) przypominające szlafmycę, tak jak płaszcze były również wykonane ze starych mundurów i mogły być np. szaro-białe z niebieskim otokiem lub całe niebieskie itp. Zarost na twarzy generalnie nie był mile widziany zarówno przez społeczeństwo europejskie jak i Indian, dlatego mężczyźni nawet na terenach pogranicza najczęściej gładko się golili. Żołnierze byli wyposażeni w wojskowy muszkiet Charleville Model 1728 oraz bagnet. W przeciwieństwie do armii francuskiej w Europie, od późnych lat 30-tych XVIII w. żołnierze kolonialni nosili ładownice (cartridge boxes) raczej przypasane do pasa niż zawieszone na ramieniu. Na pograniczu, w dziczy zamienili swoje kordelasy na bardziej wszechstronne tomahawki a także nosili noże na wzór milicji kanadyjskiej. Wiele elementów ubrań i wyposażenia czyniło la Marine podobnych z wyglądu do handlarzy futrami a jednocześnie świetnie sprawdzało się w działaniach wojennych w gęsto zarośniętym terenie pogranicza.

tłum. Jeden Pies

Źródło :

Rene Chartrand - Tomahawk and Musket. French and Indian Raids in the Ohio Valley 1758

Czyszczenie broni

Powoli w naszej grupie zwiększa się ilość karabinów czarnoprochowych. Do Kentucky i Brown Bess dołączył Frontier i miejmy nadzieję, że to nie koniec. Powstaje więc problem jak w prosty i skuteczny sposób czyścić te nasze zabawki. Na różnych forach jest mnóstwo wskazówek jak to zrobić.
     Na filmikach poniżej można zobaczyć jak małym nakładem sił i środków można wyczyścić i zakonserwować broń.
   Owocnego czyszczenia.

Filmy pochodzą z : 

https://www.youtube.com/user/historicaltrekking/featured